Camp Half-Blood Rpg
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.

Camp Half-Blood Rpg

Tanrılar ve onların çocuklarının macerasına siz de katılın!
 
AnasayfaLatest imagesKayıt OlGiriş yap

 

 Karanlık Alan

Aşağa gitmek 
3 posters
YazarMesaj
Mercedes Loreille
Zeus'un Çocuğu
Zeus'un Çocuğu
Mercedes Loreille


Mesaj Sayısı : 78
Kayıt tarihi : 27/06/10
Yaş : 29
Nerden : Selene'in yıldızlı göklerinden.

Karanlık Alan Empty
MesajKonu: Karanlık Alan   Karanlık Alan EmptyPerş. Tem. 01, 2010 12:21 am

Eski günler denildiğinde akla ilk gelen, kahkahalar ile geçen yatak maceraları ya da şömine başında kucaklaşarak geçen sevecen anılar gelebilir. Eski fotoğraflar, siyah beyaz kareler vesaire. Eski günler denildiğinde Mercedes Loreille’in aklına yalnızca birkaç şey gelirdi. Mercedes manevi şeylere fazla değer bir kadın olmamıştı hiçbir zaman, olmayı da düşündüğü söylenemez. Ama bu hayatta değer verdiği ve canı pahasına korumaya yeminli olduğu birkaç insan vardı. Ailesi, aile onun için çoğu şeyden önce gelirdi. Ailesine bir şey yapmaya kalkışanın gerçekten canına okurdu, Tanrı biliyor ya. Zaten o müdahale edemeden önce Theodore muhtemelen onları cehennemin dibine yollar, cesetlerini de ayaklarının dibine atardı. Ve Mercedes’in gerçek anlamda güvendiği birkaç dostu vardı. Eski günler denildiğinde Mercedes’in aklına gelen şeylerin içinde Sean Morgan da vardı ve bugün onu bulmaya karar vererek, tüm sabahını sekreterini baştan çıkarıp Sean’in gününü nerede geçireceğini öğrenerek geçirmişti. Yaklaşan ayak seslerini duyduğunda, dudakları refleksel olarak kıvrıldı. Kaç yıl olmuştu son görüştüklerinden beri? Beş-yedi? Öyle uzun zaman olmuştu ki, artık planını yapmış ve onu bulmak için hazır halde köşede pusu kurmuş bekler hale gelmeye karar vermişti. O korkunç kazadan sonra herkes onun öldüğünü sanmıştı, doğal olarak Sean de. İlk zamanlarda onu aradığını duymuştu, ama ölümden çok zor kurtulmuştu ve sihir dünyasının onun öldüğünü sanması aslında işine de geliyordu. Ama bu kadar beklemesine rağmen gelmediğine göre başına birşey gelmiş olmalıydı, Mercedes arkasından bir gölgenin süzüldüğünü duydu. Zeus adına, çok korkmuştu. Bir adamdı, kirli sakallı ve pis, sapsarı dişli biri. Mercedes dakikasında iğrenmişti. '' Merhaba güzelim. Bu gece seninle eğleneceğiz, çok eğleneceğiz. '' Mercedes kaçmaya yeltenirken, adam onun üzerine atladı.
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Ysebel Lilith
Yazar
Yazar
Ysebel Lilith


Mesaj Sayısı : 68
Kayıt tarihi : 30/06/10
Yaş : 30

Karanlık Alan Empty
MesajKonu: Geri: Karanlık Alan   Karanlık Alan EmptyPerş. Tem. 01, 2010 9:59 pm

Pesimist duygular bütün ağırlıklarıyla üzerine çullanırken, aklının her köşesine saçmaladığı mesajını yolluyordu. Dikkatini dağıtmalıydı. Kendisine neler olduğunu anlayamıyordu. Çürümüş tahtaların çıkardığı seslerin dışında, sessizlik çökmüştü odaya. Koca odada tek başına olduğunu, eski tahta merdivende üst rafa kitabı koyarken, farketti. Kafasının karışmasının sebebi neydi? Merdivenden inip koltuklardan birine oturdu ve düşünmeye başladı. Karşısındaki heykele baktı. Yıllar beyazlığına lekeler sürmüştü. Masumiyetine. Mezarlıklarda bulunan büyük heykellere benziyordu. Acı çekiyor. Kendisinin de zamanında başkalarına acı çektirdiğini hatırladı. Halen de çektiriyordu. Asla sahip olamayacağı şeyleri düşünüyordu. Dışarıya çıkmalıydı. Rahatlamasının tek yolu buydu. Hızla ayağa kalktı ve ilerlemeye başladı. Sessizlikteki ayak sesleri, sistematik bir şekilde boş koridoru doldurmaktaydı. Adımlarının aylaklığı, önceden olduğu gibi rahatsız edici değildi artık. Her adımda rahatlığa, huzura kavuşacak olmanın aptal heyecanı vardı üzerinde. İlerlemeye devam etti. Etrafına bilerek dikkat etmiyordu. İnsanların klişelerle dolu dünyasından sıkılmıştı artık. Adımları onu umursamadan ilerlerken, aklında annesinin cenaze töreni vardı. Yağmurun rahatlattığı soğuk bedenini hatırladı. Bütün kirleri yıkıyordu yağmur damlaları. Acaba ruhunu da yıkamış mıydı? Bunu düşünmeden geçen bir gecesi yoktu. Kabusları da zaten yardım edebilecekken ölümüne terkettiği annesinin çığlıklarından oluşuyordu. Ve annesinin ondan utandığını söylediği o korku dolu dakikalardan. Ayaklarının altında ezilen yaprakların hışırtısıyla kendine geldi. Nerede olduğunu bilmiyordu. Ancak içindeki karanlığın yansıması gibiydi etraf. Bir kızın sesini duyduğuna bile yemin edebilirdi. Mırıltıların geldiği yöne yavaşça ilerledi. Önce iki gölge gördü. Aralarındaki mesafenin azlığından iki sevgili sanıp geri dönmeyi düşündü. Ancak kızın yalvarışları ve adamın yaşlılığını farkedince hızla yanlarına geldi. Onları daha net görebiliyordu artık. "Hey, kızı rahat bırak seni pislik." Diye bağırdı adama ve hızla aralarına girerek adamı itti. Sinirlenmişti. Sebebini bilmiyordu ancak kızı koruması gerektiğini biliyordu.
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Mercedes Loreille
Zeus'un Çocuğu
Zeus'un Çocuğu
Mercedes Loreille


Mesaj Sayısı : 78
Kayıt tarihi : 27/06/10
Yaş : 29
Nerden : Selene'in yıldızlı göklerinden.

Karanlık Alan Empty
MesajKonu: Geri: Karanlık Alan   Karanlık Alan EmptyCuma Tem. 02, 2010 12:48 am

Üzerine gelen adam her neyse, insan değildi. Öyle güçlüydü ki, bir demi-god'la, hele Zeus'un kızıyla bile başa çıkabilecek kadar. Ama Mercedes'i hazırlıksızın önünde bir şekilde yakalamıştı; Mercedes'in tek yapabildiği, olabileceklere karşı korkusunu kapattığı gözleri arkasına saklamak olmuştu. Bu yaratık, muhtemelen Hades'in karanlıklarından kaçmış, ve kampın içine girmenin bir yolunu bulup buralara kadar sızmıştı. Ona önce tecavüz edip mi öldürecekti, yoksa öldürüp mü tecavüz edecek? Ölmekten kötü olacağını düşündüğü tek şey oluyordu, olmak üzereydi. O bekaretini korumaya yeminliydi, gerçek aşka sahip olana kadar. Adam pantolonunu indirirken, kendi çığlığında boğuldu. Ayak sesleri. Adamın üstünden hırsla çekildiğini hissetti, içi tanımlayamadığı bir rahatlama ile dolmuştu. "Hey, kızı rahat bırak seni pislik." Teşekkürler baba. Onu bana sen göndermiş olmalısın. Onu inceledi, yapılı ve ah, tehlikeliydi. Can havliyle ayağa fırladı ve sığınağını bulmuş birinin hışmıyla kurtarıcısının arkasına geçti. Elleriyle onun ellerini kavramış olduğunun farkında değildi bile. '' Teşekkür-teşekkür ederim. '' Kekelemiş miydi? A ah, o asla kekelemezdi. O Zeus'un en büyük kızıydı, kendinden emin; kendine güveni sonsuz; gururlu. Hayatının dehşetini yaşıyordu denebilir.
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Ysebel Lilith
Yazar
Yazar
Ysebel Lilith


Mesaj Sayısı : 68
Kayıt tarihi : 30/06/10
Yaş : 30

Karanlık Alan Empty
MesajKonu: Geri: Karanlık Alan   Karanlık Alan EmptyCuma Tem. 02, 2010 1:35 am

Ellerindeki sıcak duygu değildi dikkatini dağıtan. Kızın sözleriydi. . '' Teşekkür-teşekkür ederim. '' Belki de ses tonundaki ürkeklik. Ancak dikkatini yeniden toparlaması pek sürmedi ve önündeki iğrenç kokulu yaratığa bakıp kaşlarını çattı. "Evine dön seni lanet olasıca yaratık. Sana emrediyorum, yoksa başına gelenleri babama zevkle açıklarım." dedi sinirle. Yüzünde her zamanki pis sırıtışı vardı. Ancak işe yaramamış gibi görünüyordu. Yaratığın tereddütünü farkedince; "Defol." diye gürledi. Uçuşan kanat sesleri ve adamın hızla uzaklaşırken yere vuran topuklarının çıkardığı sesler dışında, etrafa sessizlik hakimdi. Joseph sakinleşmek için gözlerini kapattı ve derin bir nefes aldı. Birkaç dakika lazımdı sakinleşmesi için. Gözlerini açtı ve tuttuğu nefesini bıraktı. Yavaşça kıza döndü ve yüzündeki ifadenin daha insancıl olduğunu umarak kıza baktı. "İyi misin?" dedi merakla. Halen elini tuttuğunun farkındaydı ancak yine de onu korkutup korkutmadığından emin değildi. "Adam sana birşey yaptı mı?" diye sordu telaşla. Belki de geç kalmıştı? Kızın yanağını hafifçe okşadı ve şok geçirmesin diye gözlerinin içine bakmaya başladı.
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Mercedes Loreille
Zeus'un Çocuğu
Zeus'un Çocuğu
Mercedes Loreille


Mesaj Sayısı : 78
Kayıt tarihi : 27/06/10
Yaş : 29
Nerden : Selene'in yıldızlı göklerinden.

Karanlık Alan Empty
MesajKonu: Geri: Karanlık Alan   Karanlık Alan EmptyCuma Tem. 02, 2010 3:29 am

"Evine dön seni lanet olasıca yaratık. Sana emrediyorum, yoksa başına gelenleri babama zevkle açıklarım." Ah, demek Hades'in oğullarından biriydi. Güçlü müydü? evet, çok. Ses tonundaki otoriterlikten anlaşıldı. Gürlemişti. "Defol." Mercedes'in titrediğini gördüğünde duraksadı, yaratık çoktan kaçmıştı. Yüzündeki o vahşi, anlaşılmaz, hırçın, korkunçtan katlarca ileride ifade yumuşamış; yerini çok daha merhametli, ve hatta sevecen bile demeye yaklaşmış bir ifade almıştı. "Adam sana birşey yaptı mı?" Hala elini tutuyordu, bırakmaya niyeti yokmuş gibi de sıkıca sarındı. Kurtarıcısı yanağını hafifçe okşarken, bir huzur, bir çeşit de rahatlama hissi geldi iliklerine. Olayın şokunu üzerinden atması ile, üzerinin yırtılmış, gömleğinin parçalanmış kumaşının altından görünen beyaz teninin farkına varması bir oldu. Ah evet, duyguların geri gelmesi ile utanç da geri gelmeye başlamıştı. İçgüdüsel olarak tek eliyle vücudunu kapadı, diğer eli kurtarıcısının elindeydi, hala bırakmaktan korkar gibi. Gülümsemeye çalıştı ama beceremedi, konuşmayı denediğinde; gülümseme denemesinden çok daha başarılıydı. '' Hayır. Sen-tam zamanında geldin. '' Duraksadı. Ne dediğini anlatmak ister gibi gözlerini onun gözlerine dikti, yüzünde acı bir ifade vardı. '' Tam zamanında. ''
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Ysebel Lilith
Yazar
Yazar
Ysebel Lilith


Mesaj Sayısı : 68
Kayıt tarihi : 30/06/10
Yaş : 30

Karanlık Alan Empty
MesajKonu: Geri: Karanlık Alan   Karanlık Alan EmptyCuma Tem. 02, 2010 6:50 pm

'' Hayır. Sen-tam zamanında geldin. '' Kızın sesindeki hüznü farkedince duraksadı Joseph. '' Tam zamanında. '' Ne yapması gerektiğini bilmiyordu. Aslında neden umursadığını da bilmiyordu. Ancak nazikçe sarıldı ona. " Endişelenme artık. Sana bir şey yapmasına izin vermem, asla. Merak etme. O dersini almıştır. En kısa zamanda bu durum hakkında birileriyle konuşacağım. Onların buralarda başıboş dolaşmaları çok tehlikeli. " dedi ve saçlarını okşadı kızın. Sonra yavaşça ayrıldı ve yanağına dokundurdu elini. O kadar masum görünüyordu ki, içi acımıştı Joseph'in. Onu burada yalnız bırakırsa başına bir şeyin gelmesinden korktu. Gülümseyerek konuşmaya başladı. "İsminizi öğrenmek isterim, mademoiselle." dedi Joseph önünde reverans yaparak. Az önceki tatsız olayı unutturmak istiyordu kıza. Sinirli görünmemek için kendini zor tutuyordu.
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Mercedes Loreille
Zeus'un Çocuğu
Zeus'un Çocuğu
Mercedes Loreille


Mesaj Sayısı : 78
Kayıt tarihi : 27/06/10
Yaş : 29
Nerden : Selene'in yıldızlı göklerinden.

Karanlık Alan Empty
MesajKonu: Geri: Karanlık Alan   Karanlık Alan EmptyCuma Tem. 02, 2010 7:52 pm

" Endişelenme artık. Sana bir şey yapmasına izin vermem, asla. Merak etme. O dersini almıştır. En kısa zamanda bu durum hakkında birileriyle konuşacağım. Onların buralarda başıboş dolaşmaları çok tehlikeli. " dedi kurtarıcısı, Mercedes'in iyi olmadığını düşündüğü belli oluyordu. Anlayışlı mıydı, yoksa öyle mi görünüyordu? Az önce yüzünde hiddet dolu, vahşi bir ifade vardı ve kızdırılmış bir savaş tanrısına benziyordu. Mercedes henüz ifade etmek istemese de onun koruyucu yanını çok, çok sevmişti. O Mercedes'in saçlarını okşarken, hiç olmadığı kadar güvende hissetmişti kendini. Mercedes'in hayatta en çok istediği de buydu, sahiplenilmek ve güvende olduğunu bilmek. O konuştuğunda, suratı küçük bir gülümsemeyle aydınlandı. '' İsminizi öğrenmek isterim, mademoiselle." Ona baktı, ta gözlerinin derinliklerine kadar. Je m'appelle Mercedes. Et vous monsieur? diyesi vardı. Ama onun fransızca bilip bilmediğinden emin değildi. O kadar yumuşaktı ki konuşurken, adeta kadife gibi çıkmıştı kurtarıcısının sesi, Mercedes'i mutlu etmişti. '' Mercedes. İsmim bu. Yani sanırım. '' Mahçup mahçup gülümsedi. Onu anlamasını umuyordu, kafası bomboştu. '' Ya siz? Kurtarıcım bana ismini bahşetme onurunu gösterir miydi acaba? ''
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Aphrodite
Aşk Tanrıçası | Admin
Aşk Tanrıçası | Admin
Aphrodite


Mesaj Sayısı : 411
Kayıt tarihi : 27/06/10
Yaş : 29
Nerden : Selene'in yıldızlı göklerinden.

Karanlık Alan Empty
MesajKonu: Geri: Karanlık Alan   Karanlık Alan EmptyPerş. Tem. 08, 2010 4:03 am

O eşşek sıpası Baran bey geri dönene kadar başlık kilitlenmiştir. Bu arada, Lezbiyen diliz ha. Orda Mercedes'in Joseph'i vardı.
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
 
Karanlık Alan
Sayfa başına dön 
1 sayfadaki 1 sayfası

Bu forumun müsaadesi var:Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz
Camp Half-Blood Rpg :: Camp Half-Blood :: Ahırlar-
Buraya geçin: