Ziyaret

Son zamanlarda iyice kontrolünü yitiriyormuş gibi hissediyordu. Sakin, huzurlu odasında voltalar atarken bir yere gitmesi gerektiğini düşünmüş fakat insanların hayatlarıyla oynamak istemediğine karar vermişti. Bu gün de siyah elbisesini geçirmişti üzerine. Sarı saçları her zamanki gibi salınıktı ve görüntüsünü onaylayıp terketti odasını. Gecenin hanımı gayet ışıltı saçarak yürüyor gibiydi. İçinde kopan fırtınaları gizlemek için aydınlık taklidi yapamaz mıydı ki? Evet tüm bu aydınlık - karanlık düşüncelerinden yola çıkarak gideceği yeri seçmişti. Hades'i sadece bir kez görmüştü son zamanlarda ve onu ziyaret etse ne olurdu sanki? Tamam korkuyordu ondan, gücüne de saygısı vardı ama ona ters bir harekette bulunmazsa kızartma olmayacağına neredeyse emindi. Eh kimsenin ne yapacağını tam kestiremezdi ne de olsa.

Adımlar adımlar. Kendisine göre yavaş insanlara göre koşmaya eşit. Sahi ne kadar tuhaftı şu insanlar? Hades'in krallığı dediği yere geldiğinde kaleye girmişti bile. Oraya hapis ruhlardan tanıdıkları vardı ve adını söylerlerken tek yaptığı adımlarını hızlandırmak olmuştu. Hades'in huzuruna geldiğinde gözleri tanrının gözlerine yönelmiş ve 'Ah Hades. Uzun zaman oldu diye düşünüp ziyaretine geldim.' demişti. Siniri bozukken böyle değişik davranırdı ve gece gibi kararık gözlerinde bir anlık parıltı belirip kaybolmuştu.

'Eh evet. Bir de miğfer diye kükremen eklenince yoluma çıkan bir şeyi getirmek istedim.' demiş ve yanda gizlenmiş olan miğferi eğilerek almıştı eline. Görüntüsü değişirken hafif bir tebessüm dolanmıştı dudaklarında. Ah hayır baştan çıkarma gafletine giremezdi. Kızıl bukleler ve yeşil gözler yanmamalıydı. Hades'e doğru yaklaştı ve miğferi uzattı ölümün tanrısına. Tahtındaki oturuşuna hayran olmuştu bir an. Kendisinden yüksekte olan tanrılara saygı duysa da Hades'e duyduğu saygı bambaşkaydı. Miğferi hala uzatırken ağırlığı kolunu ağrıtmaya başlamıştı açıkçası.
'Bir de yakında çıkacak savaş açısından senin yanında olmak istediğimi bildirmeye geldim.' demişti yeşil gözleri tanrının gözlerinin derinliklerine bakarken. Yüzünde tam olarak anlaşılmayan tekinsiz bir ifade oluşmuştu Gecelerin Hanımının. Artık daha fazla iyi olmak istemiyordu ama Hades onu kabul edecek miydi? Cevap bekleyerek ve şu lanet olası miğferi alıp kendisini yükten kurtarmasını isteyerek bakıyordu ona.

Hades'in sağ eli yüzünü okşamaya başladığında Hermes bir Hades iki diye düşünmüştü ister istemez. Erkekler bu kadar da kaçabilecekmiş gibi mi görüyordu onu? Ya da gücünden istifade etmeyi bu kadar çok mu istiyorlardı? Erkeklerin bazı muhabbetlerini pek sevmese de anı yaşamak söz konusu olunca gerekli varlıklardı. Bu yüzden Hades'in tatlı sesinin kendisini etkiliyormuş gibi görünmesine izin verdi. Kimsenin bilmediği tek şey yandaşların düşmanlardan daha tehlikeli olabileceğiydi. Ah hayır canım, Nyx sevgili Hades'e birşey yapmaz, denemez bile dokunmayı savaş anlamında. Hafifçe gülmüştü. Eh cazibe kullandığı silahlarından biriydi ve 'en dayanıklı' erkekleri bile etkileyebiliyordu. 'Benzeri bulunmayan bir tanrıça benzersiz bir tanrının yanında' demişti ruhunu okşayacak bir ses tonuyla. Ne çok alçaktı sesi ne de çok yüksek. Gözleri Hades'in gözlerindeyken onun kuklası rolünü yapabileceğini biliyordu. Ne de olsa karşısındaki Hades'ti. Gecenin bile efendisiydi ölüm ve bu yüzden ona değişik bir ilgi göstermesi gerekiyordu. Sonuçta artık onun tarafındaydı.

Hades'le yapacakları tangodaki adımlar daha da farklı olacaktı galiba. Bir kadını kendine bağlamayı iyi biliyordu fakat inat etmişti bağlanmayacağına, dolayısıyla sadece alacağı zevke ya da duyacağı sözlere bakacaktı. Eh etkilenmiş gibi görünmek bir kadının özellikle de bu kadının en iyi becerdiği şeylerdendi. Hades kendisine biraz yaklaşıp sadece o tatlı kokusunu duymasını sağlayıp tahtına gitmişti. Ah! Evet Hades'in adımları daha tehlikeliydi ama Ölüm Tanrısı'nın adımları nasıl tehlikesiz olabilirdi ki? Altın işlemeli tahta gözü iliştiğinde yanağındaki küçük ve şirin gamzeyi belli ederek gülümsedi. Dost renk olan altın şuan kızıl olan saçlarıyla daha farklı bir kontrast oluşturacaktı. Hades'i gözlerine baktıktan sonra zarif bir tavırka tahta oturdu ve sağ bacağını sol bacağının üstüne atarak duruşunu dikleştirdi. Eh bedeni gurur duyduğu şeyler arasındaydı ve erkeklerin gözlerine hitap ettirmekten de utanmıyordu açıkçası. Niye utansındı ki? 'Uzun süre ortalarda olmayınca arıyor insanın gözleri seni' demişti. Eh dans etmeyi severdi.

Ufak bir kahkaha dudaklarından inciler gibi çıkarken yeşil gözleri parıldamıştı. Aşık rolüne kanmış mıydı yüce Hades? Sonra gülümsemesi çabucak sönmüştü. Ciddi bir ifadeyle bu sözleri düşünmüş ve dudaklarından dökülen 'Zeus asla bana güvenmez' olmuştu. Evet, bazı davranışları yüzünden kimse söylemese de Zeus'un saflarında olamamıştı ve en son şu salondan ayrılma olayı herkesin tarafını belirlememiş miydi? Peki pişman rolü Zeus'u etkiler miydi? O inansa bile Poseidon kendisine inanır mıydı? Sinsi gibi görünen düşünceler zihninde dolanırken sertleşmişti bakışları tahtın işlemelerine odaklı. Yapabilir miydi? Karşılığında ne verecekti Hades? Yapmazsa ne gibi bir bela verecekti başına? Bunu söylemesi lazımdı ve söyleyecekti de. Kızıl saçlarını geriye atarak bakışlarını tanrının gözlerine odakladı. İşte şimdi gerçek Nyks geliyordu. Tutkulu ama sert de birazcık. Her zaman tatlı ve masum görmüşlerdi onu. Kimse ciddiye almamıştı. Kimse onu umursamamıştı. Herkese lanet olası bir karanlıkta işkenceler yapmayı dilediği çok olmuştu. Hades bunu kendisine verebilir miydi?

Konuştuğu tanrıların hepsi bu kadar baştan çıkarıcı olmak zorunda mıydı? Özellikle Hades böyle davranmak zorunda mıydı? Eli beline doğru inerken Hades'in buğulu diye tabir edebileceği sesine lanet etmişti. Onu parmağında oynatmaya çalıştığını bal gibi biliyordu. Peki Poseidon'dan önce Hades'i eklerse ne olurdu? Denemeye değerdi ve Hades bir erkekti ne de olsa. Karşı çıkar mıydı? Karşı çıkmayacağına emindi mesela. O ikna edici bir tanrıysa kendisi de ikna ediciydi. 'Kadınları bilirsin Hades, sevdiği şeyler yapman gerekebilir. Peki sen? Senin gibi güçlü ve cazibeli bir tanrı benim gibi bir yaratığı ister mi?' demişti sesi gittikçe fısıltıya dönüşürken. Ah, şehvet onun da yapısında vardı. Boşuna tanrı ya da tanrıça olarak yaratılmamışlardı. Bedeni Hades'in bedenine çok yakındı ve ozanların nefes kesici diye tasvir ettiği dudakları hiç de masum olmayan bir gülümsemeyle kaplanmıştı.

Gülümsemesi soğuk bir şekildeydi. Emredilmesini sevmezdi, Hades bunu öğrenecekti. Sıkıldığı anda rol yapmayı keserdi ve aptal aşık rolünü o anda keserek bedenini Hades'in temasından kurtardı. Kızıl saçları bu hareketten dolayı dalgalanmışken 'Elimden geleni yapacağım Hades. Yine de çok umutlanma.' demişti. Sesi soğuk değildi hayır aksine sıcacıktı ama bu sıcaklık da kendi içinde bir soğukluktu. Gülümseyip tereddütsüz dudağından öptü onu. Kısa ama tutkulu. Daha sonra 'Yine görüşeceğiz.' demişti. Hades'in kadınlarla pek uğraşmadığını bilse de kendisini öldürmesini isteyeceği günlerin uzakta olmadığını biliyordu. Uysal değildi Nyks ve tehdit altında kimseyi affetmezdi. Hades'in huzurundan ayrılırken yolda kendi kendine gülümsemişti. Gözden kaybolduğu anda yeni halini sevdiği düşüncesi geziniyordu zihninde.